"Gözkapaklarımın üzerinde ayakta duruyorVe saçları saçlarımın içinde
Biçimi ellerimin biçiminde
Gözlerinin rengi gözlerimin renginde
Gölgemde yitip gidiyor
Tıpkı bir taş gibi gökyüzünde
Gözleri var her zaman açık
Ve bir an olsun uyutmaz beni
Düşleri var apaydınlık
Güneşler buharlaştıran
Güldürür, ağlatır beni ve güldürür
Konuşturur beni söyletmeksizin tek bir söz."
Paul Eluard (Ölmemekten Ölmek, 1924)