“Semtimizin bir tanesiydi Müjgân; saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür, elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti.”
“Yahu yüzüğü çıkarıverdi elinden, ısrar ettim takmadı, gazozunu içmedi, yanımda bile durmadı. Her seferinde bir telâşı, bir tatsızlığı var yani. Ya bugün Müjgân güzel bile değildi, ötesi var mı?”
“Merhaba Müjgân, merhabalar olsun.”
Ah Müjgân Ah, Mehmet Dinler, 1970
No comments:
Post a Comment